GFC’33 3 – Gruttum JO19-1

GFC'33 3 (zon)

4 - 4

GFC'33 ST GFC'33/SV LOTTUM JO19-1G

Datum

15 april 2021 19:00

Accommodatie

Onbekend

Ruim een half jaar was er gisteravond verstreken toen de Vedettes weer eens hun opwachting mochten maken op de velden van de Grubbenvorster Football Club. Tegen de heren en dame van Gruttum JO19-1 welteverstaan, nu hoor ik u denken, wat is dat nou weer voor club. Echter, gezien het niveau van de wedstrijd betwijfel ik ten zeerste of het de moeite waard is om deze term uit te leggen. Speciaal voor u als lezer zullen we een poging doen, Gruttum JO19-1 bestaat uit een aantal heren en een dame uit de dorpen Grubbenvorst en Lottum, wie ooit op dit “geniale” idee is gekomen vragen wij ons ook af. Vooraf aan de wedstrijd vertoonde de instastories van beide teams enige drillrap-achtige taferelen. We kunnen u echter gerust stellen, er is niemand gewond geraakt hierdoor.

Maar goed, genoeg gelul, tijd om de wedstrijd te bespreken. Het was klokslag half 8 toen Pater op zijn fluit blies en de bal over de grasmat rolde. Een kleine 5 minuten later floot hij opnieuw op zijn fluitje, onze Roel was op de brommert gestapt en slalomde door de oranje verdediging, om vervolgens koelbloedig de 1 op 1 af te maken en te tekenen voor de 1-0. Ik begrijp dat dit als een verrassing komt voor u, voorgaande verslagen samengevat bleek namelijk dat Roel niet zo sterk was op het gebied van 1 op 1 met de keeper gaan. Wat overigens niet verandert is na al die tijd zonder wedstrijden is het feit dat onze Lei weer ouderwets nog voor de warming-up geblesseerd plaatsnam op de bank.

Niet veel later ging het mis aan de zijde van de Vedettes, Fiene en Sven kwamen hard in botsing en notabene de bruuder van Fiene tikte de bal ondertussen tegen de touwen, 1-1. Enkele minuten later ging het weer mis en wonderbaarlijk genoeg waren dezelfde drie personen hierbij betrokken. Door een gebrek aan communicatie gingen ze alle drie voor de bal, Sven kwam dit keer als winnaar uit de strijd en werkte de bal weg, al ging dit wel ten koste van de rug van Fiene. Verder gebeurde er vrij weinig in de eerste helft, tot een kleine tien minuten voor de rust. De bal kwam in de handen bij Sven terecht, vervolgens speelde hij de bal naar Kolonel Voeten, deze stuurde op zijn beurt onze Frens op de brommer. Frens perste er een sprintje uit en voordat de verdediging van Gruttum kon knipperen met hun ogen lag de bal al tegen de touwen, 2-1. Dit was ook de ruststand.

In de rust werd er eens even lekker ouderwets gegreekt op elkaar en verse krachten werden aangekondigd. Fiene had hierin de hoofdrol, hij twijfelde aan het tactisch inzicht van onze trainer Stefan, die ging hier niet in mee en toen was de rust voorbij. Na de rust barstte het doelpuntenfestijn los. De Vedettes leken een sterke aanval uit te gaan voeren, helaas werd deze afgestopt en omgezet in een vlugge counter door Gruttum. Linders junior werd diep gestuurd en kwam oog in oog met Linders senior. Senior haalde een ouderwetse zaag uit de gereedschapskist, helaas had hij deze niet scherp genoeg geslepen en kon junior deze omzeilen en zette zodoende de 2-2 op het scorebord. Korte tijd later ging het weer mis bij de Vedettes en zodoende keken we ineens tegen een achterstand aan, 2-3. Gelukkig schoot Kolonel Voeten ons te hulp, messcherp als een echte soldaat zat deze er bovenop toen de doelman van Gruttum de bal aan de voet had. De Kolonel oefende druk uit, hier bleek de doelman zich geen raad mee te weten, zodoende veroverde Len de bal en tikte deze tegen de touwen om de stand recht te trekken naar 3-3.

Het feest mocht helaas niet lang duren, Gruttum tikte de Vedettes het licht uit de ogen en maakte zodoende de 3-4. Terug bij af waren we dus. Het ging allemaal niet van een leien dakje bij de heren van ’t derd, toch was daar ineens onze Roel als n duveltje uit een doosje, hij tekende voor de gelijkmaker, 4-4. Dit bleef lange tijd de stand, tot Frens in de laatste minuut nog eens het gaspedaal gevonden had, Usain Bolt is er niks bij. Zodoende kwam hij 1 op 1 met de keeper van Gruttum, deze had hij al een keer eerder gepasseerd, kat in ’t bakkie dacht men dus. Maar niets was minder waar, de keepert van Gruttum zag de enkels van Frens aan voor de bal en zaagde hem finaal tegen de vlakte, schnaap.

Als het geen oefenpot was geweest had dit de doelman een donkerrode, al dan niet zwarte prent opgeleverd. Maar goed, Pater hield de kaarten op zak en Fiene mocht aanleggen voor het allerlaatste balcontact van de wedstrijd. Fiene nam een puike aanloop en jaagde de bal snoeihard tegen de touwen, probleem was alleen dat het de touwen van het vangnet betrof en niet het doel….

Lang verhaal kort, 4-4 eindstand, aan doelpunten geen gebrek, aan conditie des te meer.