Cookie beleid GFC'33

De website van GFC'33 is in technisch beheer van VoetbalAssist en gebruikt cookies. Hieronder de cookies waar we je toestemming voor nodig hebben. Lees ons cookiebeleid voor meer informatie.

Functionele cookies

Voor een goede werking van de website worden deze cookies altijd geplaatst.

Analytische cookies

Google analytics Toestaan Niet toestaan

Marketing cookies

Facebook Toestaan Niet toestaan

Welvarende seizoenstart voor het vlaggenschip

Welvarende seizoenstart voor het vlaggenschip

GFC'33 3 (zon)

4 - 2

ST Sporting S.T/SVEB 3 (zon)

Competitie

6e klasse 28

Datum

26 september 2021 11:00

Scheidsrechter

H. Crutzen

Accommodatie

Sportpark Den Haspel
Ericaplein 50
5971GC
GRUBBENVORST
tel. 077-3661888

Ja ja dames en heren, het was weer zondag, en wel zondag 26 september. Stipt 09:00 uur stonden de jonge goden weer klaar voor de volgende uitdaging. Heftig werd er gerammeld aan de poorten, we konden niet wachten tot we eindelijk in de aanval mochten. Toen de poorten dan toch eindelijk geopend werden stoven we met z’n allen als een stel hongerige hyena’s op het doel af. Het personeel van de McDonald’s in Maasbree wist niet wat ze overkwam. Een tiental jonge gasten snakten naar een lekker katerontbijtje als warming-up voor de wedstrijd. Sommige meer dood dan levend van het teamfeestje de avond ervoor, wonder boven wonder waren de enige blessures na afloop van het feest alleen enkele katers en geen gebroken lichaamsdelen. Onze trouwe Instagram-fans hebben ongetwijfeld onze capriolen gevolgd middels ons verhaal.

Maar goed, dat alles ter zijde, met een lekkere vet hap als ontbijt door de nek kwam uiteindelijk iedereen om 10:00 uur bij elkaar bij sportpark Den Haspel. Vandaag stond SVEB 3 als toetje op het menu. Eenmaal in het kleedlokaal werden snel de tenues aangetrokken, iemand vond het namelijk een goed idee om de dag na ons teamfeest foto’s van ons te maken. Na de foto werd er met enige tegenzin aan een warming-up begonnen, deze verliep heel rustig aan. 11:00 uur bloot Hans op zijn fluitje en de bal werd aan het rollen gebracht. De vele alcohol van de avond ervoor kwam ons spel niet ten goede, het was dan ook voor iedereen een raadsel hoe we 1-0 voor kwamen. Sonni haalde uit, de keeper van  SVEB 3 zat er nog goed aan maar toch rolde de bal over de lijn en stond er ineens 1-0 op het scorebord.

Enige tijd later in de eerste helft zoefde er ineens een voorzet van SVEB door de 16, deze kwam aan bij de spits en deze legde de bal achter Sven tegen de touwen. 1-1 op het scorebord. Je zou nu kunnen denken dat dit aanleiding genoeg was om ons spel te verbeteren, heel begrijpelijk, maar niets was minder waar. Hoewel de 1,5 meter vanaf zaterdag al overal was los gelaten hadden onze heren de memo met deze info blijkbaar niet ontvangen. SVEB kreeg alle ruimte, het rustsignaal was dan ook meer dan welkom.

In de rust vertelde onze trainert Luc eens even waar we nou mee bezig waren, de boodschap was dat we korter op de man moesten gaan dekken en beter schakelen. Onze Mellie was het hier volledig mee eens, om dit te laten blijken richtte ook hij even een woordje aan ons elftal. Met de legendarische vier woorden die hij toen sprak: “Het is gewoon kut”, maakte hij een einde aan de rust en konden we terug het veld op. Terwijl de woorden van onze Melvin nog bij iedereen in het hoofd nagalmden had SVEB weinig tijd hiervoor. Kort nadat de tweede helft werd gestart kwam een van de spitsen een op een met Sven en tekende zo voor de 1-2. Het vlaggenschip bleef mijlen achter en er werd slap gevoetbald. Zo modderden we nog een tijdje aan, maar gelukkig voor ons maakte SVEB hier weinig gebruik van.

En toen gebeurde het ineens, ongelofelijk was het. Wat het precies was is nog steeds onduidelijk voor iedereen, zo’n gevalletje in de categorie: “Vertels dich ’t mich, dan vertel ik ’t dich”. Slechts 5 a 10 minuten duurde dit momentje maar het was wel doorslaggevend. De bal begon ineens te rollen bij GFC’33 3, hij bleek toch echt rond te zijn. Sonni haalde weer eens stevig uit, de keeper van SVEB kon er niet aan en zodoende stond het ineens 2-2 en kregen onze jonge goden vleugels. Enkele tellen later werd er weer een kanonskogel op de doelman van SVEB afgevuurd, deze liet de doelman los alsof het een hete kroket was. Sefke was messcherp, reageerde snel en tikte de bal snel tegen de touwen, zo stonden we ineens met 3-2 voor. Maar toen, toen gebeurde pas het echte wonder dames en heren, waar hij eerder nog de show stal met zijn inworp flikte hij nu een ander trucje. We hebben het hier over de enige echte Figo, hoe hij het voor elkaar kreeg snapt nog steeds niemand, maar ook bij roste op goal en tekende zo voor de 4-2. Hiermee leek voor onze mannen de buit wel binnen en zo snel als het betere voetbal gekomen was verdween het ook weer. De rest van de wedstrijd bracht weinig spanning, SVEB 3 liep op hun laatste adem en onze jonge goden vonden het wel gescheten. Hans blies nog eenmaal op zijn fluitje en daarmee werd de eindstand vastgelegd op 4-2.

Man of the match van deze week is onze Jesse, ere wie ere toekomt, zijn bijdrage van maar liefst 20 minuten in de gehele wedstrijd was van ongekende waarde. Volgende week maken onze mannen de wereldreis bergafwaarts naar Lottum. Daar zal een scheenbeschermer-test gedaan worden tegen SV Lottum 3. Hopelijk zien we u daar als supporter, al snappen wij het ook als u daar liever niet gezien wordt.

Voor nu, de heer zij met u en met uw geest, Amen!  

Delen

voeg je eigen gadgets toe aan deze pagina!